فرصت سرمایه گذاری
طرح فناوری کشت بدون آبیاری
فناوری کشت بدون آبیاری با توجه به مشکل خشکسالی در بخش وسیعی از کره‌زمین یکی از تکنولوژی‌های مورد اقبال در جهان به شمار می‌رود. تکنولوژی گرواسیس که توسط پیتر هوف هلندی در سال ۲۰۰۲ پایه‌گذاری شد طی سال‌های گذشته توانسته جوایز متعدد بین‌المللی از جمله جایزه برترین نوآوری سال۲۰۱۰ مؤسسه پاپیولار ساینس، جایزه لاله سبز درسال ۲۰۱۴ در کشور هلند، جایزه آگرامی در مرکز نمایشگاه‌های دوبی در اردیبهشت سال‌جاری (به‌عنوان برترین نوآوری بخش کشاورزی در بازار خلیج فارس) را به خود اختصاص دهد و اخیراً هم در رده‌بندی فرصتهای سرمایه‌گذاری مؤسسه ریچارد- برانسون رتبه نخست را در ۱۰ اولویت برتر سرمایه‌گذاری ۱۰ سال آینده به دست آورده است.
تکنولوژی گرواسیس یک راه حل ارزان برای کاشت درخت در زمینهای پست و فرسوده است ، این روش تنها راه حل درختکاری بدون استفاده از انرژی و ابیاری است . این سیستم تاثیرات اقتصادی ، زیست محیطی و اجتماعی بزرگی را برای کشورهای در حال توسعه یا توسعه یافته نوید می دهد .
در طول دهه گذشته ( از سال ۲۰۰۳ ) شرکت گرواسیس به توسعه تکنولوژی و پیشبرد پروژه ها در بیش از ۲۰ کشور بیابانی دنیا پرداخته است ( آرژانتین ، بحرین ، شیلی ، چین ، دبی ، اکوادور ، اتیوپی ، فرانسه ، هند ، اردن ، کنیا ، لیبی ، عراق ، کویت ، مکزیک ، عمان ، قطر ، عربستان سعودی ، اسپانیا ، آمریکای شمالی …..) ازمایشات انجام شده با کاشت بیش از ۳۰۰۰۰۰ اصله از انواع درختان و درختچه های مثمر و غیر مثمر در مناطق بیابانی و کوهستانی این کشورها با درصد بقای ۹۰ درصد ، قابلیت این تکنولوژی را برای همگان به اثبات رسانده است .
مزایای استفاده از فناوری کشت بدون آبیاری
هم‌اکنون قیمت این واترباکس‌ها در کشور حدود ۱۳۰هزار تومان برای هر واحد است که در سفارشات با تیراژ بالا به ۱۰۰ هزار تومان هم می‌رسد، از این رو استفاده از این روش حدود ۶ تا ۷میلیون در هکتار تمام می‌شود که درمقایسه با سیستم آبیاری تحت فشار و سایر روش‌های آبیاری بسیار اقتصادی است. از طرف دیگر واترباکس‌ها برای ۱۰ سال قابل استفاده است و هر سال برای کشت یک درخت به کار می‌رود و پس از یک سال برای مصرف دوباره قابل استفاده است. از مزیت‌های دیگر این محصول ویژگی‌های فنی آن نظیر امکان فراهم‌آوری رطوبت دائم برای گیاه، عدم رشد علف‌های هرز اطراف گیاه، جمع‌آوری آب باران و. . . است. علاوه بر این با استفاده از این تکنولوژی امکان کشت در مناطق خشک، بیابانی و کوهستانی فراهم است.
این فناوری بیش از آنکه یک روش آبیاری باشد یک روش کاشت محسوب می‌شود و تنها ۲۵ درصد از دانش فنی آن مربوط به تولید واتر باکس‌هاست، ۷۵ درصد باقیمانده مربوط به شرایط کشت می‌شود بنابراین باید در زمینه تولید و تکثیر نهال برای استفاده از این روش آموزش‌هایی داده شود.